Αίτια Αποβολών
Οι ακόλουθες καταστάσεις έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο αποβολών
1
Γενετικοί παράγοντες
Οι γενετικές-χρωμοσωμικές ανωμαλίες του εμβρύου αντιπροσωπεύουν το πιο συχνό αίτιο αποβολών. Παρόλο που η φύση φιλτράρει πολλά ανώμαλα έμβρυα, με το να μην τους επιτρέπει να εμφυτευθούν στην μήτρα, αρκετά μη φυσιολογικά έμβρυα μπορεί να καταφέρουν να εμφυτευθούν τελικά. Τα περισσότερα από αυτά τα έμβρυα αποβάλλονται αυτόματα κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι ανωμαλίες των εμβρύων είναι πιο συχνές καθώς οι γυναίκες μεγαλώνουν και αυτός είναι ο λόγος που οι αποβολές είναι πιο συχνές σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες.
Οι περισσότερες από τις ανωμαλίες του εμβρύου που οδηγούν σε αποβολές είναι τυχαίες ανωμαλίες που σχετίζονται άμεσα με την ηλικία της γυναίκας ή, σπανιότερα, του άνδρα.
Σε περίπου 2-5% των περιπτώσεων επαναλαμβανόμενων αποβολών, οι ανωμαλίες του εμβρύου μπορεί να οφείλονται σε μη φυσιολογικά μητρικά ή πατρικά χρωμοσώματα ή γενετικές μεταλλάξεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι χρήσιμο να μελετηθεί ο καρυότυπος και των δύο συντρόφων, προκειμένου να εντοπιστεί μια πιθανή διαταραχή. Η πιο συχνή διαταραχή είναι μια ισορροπημένη δομική χρωμοσωμική ανωμαλία (ισορροπημένη Robertsonian ή αμοιβαία μετατόπιση). Οι φορείς τέτοιων μετατοπίσεων είναι υγιείς, αλλά παράγουν μη ισορροπημένους γαμέτες (σπερματοζωάρια ή ωάρια) και ως εκ τούτου οι εγκυμοσύνες που προκύπτουν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής, πολλαπλών συγγενών δυσπλασιών ή διανοητικής αναπηρίας, λόγω μη ισορροπημένης χρωμοσωμικής διάταξης στα έμβρυα. Εάν διαγνωστεί μία τέτοια ανωμαλία, ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι μέσω θεραπείας με εξωσωματική γονιμοποίηση σε συνδυασμό με προεμφυτευτικό έλεγχο, έτσι ώστε να γίνεται εμβρυομεταφορά μόνο με ισορροπημένα χρωμοσωμικά έμβρυα.
2
Ανωμαλίες της μήτρας
Αρκετές κληρονομικές ή επίκτητες παθήσεις μπορεί να επηρεάσουν τη δομή της μήτρας (κυρίως την ενδομήτρια κοιλότητα) με αποτέλεσμα οι γυναίκες να δυσκολεύονται στο να μείνουν έγκυες ή να είναι πιο επιρρεπείς σε αποβολές. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν καταστάσεις που απεικονίζονται στην παρακάτω εικόνα, όπως παρουσία διαφραγμάτων, καρδιόσχημος μήτρα, δίκερος μήτρα, απουσία μέρους της μήτρας κλπ. (Εικόνα 1).
Εικόνα 1. ESHRE/ESGE classification of uterine anomalies
Οι επίκτητες καταστάσεις περιλαμβάνουν την παρουσία ινομυωμάτων, πολυπόδων ή ουλώδους ιστού μετά από λοίμωξη (ενδομητρίτιδα) ή τραυματισμό ( προηγούμενη χειρουργική επέμβαση στη μήτρα). Και πάλι, το αρνητικό αυτών των καταστάσεων είναι αυξημένο όταν επηρεάζεται η ενδομήτρια κοιλότητα.
Όλες αυτές οι καταστάσεις (επίκτητες ή κληρονομικές) διαγιγνώσκονται και αντιμετωπίζονται εύκολα με τη χρήση 3D/4D υπερήχων και υστεροσκόπησης (Εικόνες 2, 3).
Εικόνα 2. Παρουσία ενδομήτριου διαφράγματος σε ασθενή της μονάδας μας . Εικόνα 3D/ 4D υπερηχογραφήματος.
Εικόνα 3. Παρουσία ινομυώματος στην ενδομήτρια κοιλότητα. Υπερηχογραφική 3D/4D εικόνα.
3
Διαταραχές πήξης του αίματος (θρομβοφιλίες)
Η εγκυμοσύνη είναι μια κατάσταση υπερπηκτικότητας και αυτό προστατεύει τις έγκυες γυναίκες από μαζική αιμορραγία κατά τον τοκετό. Ορισμένες γυναίκες υποφέρουν από καταστάσεις που τις καθιστούν επιρρεπείς σε υπερβολική πήξη του αίματος και ως αποτέλεσμα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, τα μικρά αγγεία του πλακούντα θα μπορούσαν να επηρεαστούν και να αποφραχθούν από μικρούς θρόμβους. Αυτό θα επηρεάσει άμεσα την ανάπτυξη τόσο του πλακούντα, όσο και του πρώιμου εμβρύου και θα οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο αποβολής. Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες πήξης του αίματος τους οποίους εξετάζουμε και σε περίπτωσης θετικού αποτελέσματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα ( ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους, LMWH) προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος αποβολής. Μία από τις πιο πολυσυζητημένες παθήσεις είναι το Αντιφωσφολιπιδικό Σύνδρομο, το οποίο διαγιγνώσκεται με την παρουσία του Αντιπηκτικού του Λύκου και/ ή της καρδιολιπίνης. Η εξέταση θεωρείται θετική όταν η γυναίκα έχει δύο θετικές εξετάσεις, με διαφορά τουλάχιστον 12 εβδομάδων, είτε για το αντιπηκτικό λύκου, είτε για τα αντισώματα κατά της καρδιολιπίνης ( IGM και / ή IGG ). Άλλες εξετάσεις για καταστάσεις θρομβοφιλίας περιλαμβάνουν αντισώματα β2 γλυκοπρωτεΐνης Ι (aβ2GP1), αντίσταση ενεργοποιημένης πρωτεΐνης C (APCR), ή/και παράγοντα V Leiden, πρωτεΐνη S και C και γονιδιακή μετάλλαξη παράγοντα ΙΙ (προθρομβίνη) (G20210A). Εκτός από αυτές τις εξετάσεις, πολλές άλλες έχουν προταθεί για τη διερεύνηση των διαταραχών της πήξης του αίματος. Δυστυχώς φαίνεται να μην υπάρχει σύμπνοια στην ιατρική κοινότητα σχετικά με τη σημασία τους, καθώς η αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων δεν βελτιώνει σταθερά και σίγουρα την έκβαση της εγκυμοσύνης.
4
Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
Η εγκυμοσύνη σχετίζεται με φυσιολογική ανοσοκαταστολή. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μερικές φορές το σώμα της γυναίκας αναγνωρίζει ένα έμβρυο ως ξένο σώμα, και ως εκ τούτου μπορεί να προκύψει μία αντίδραση ξενιστή έναντι μεταμόσχευσης, που οδηγεί σε αυτόματη άμβλωση. Αν και αυτό ακούγεται επιστημονικά σωστό, τα στοιχεία από πολλές μελέτες δεν υποστηρίζουν ότι οι έλεγχοι ρουτίνας και οι ανοσοθεραπείες θα μειώσουν τη συχνότητα επαναλαμβανόμενων αποβολών.
Οι συνήθως πραγματοποιούμενες εξετάσεις για αυτές τις καταστάσεις περιλαμβάνουν προσδιορισμό του αντιγόνου ανθρώπινων λευκοκυττάρων (HLA) και αντισωμάτων HLA, μέτρηση αντισωμάτων anti-HY, κυτοκίνη και δοκιμή πολυμορφισμού κυτοκίνης, αντιπυρηνικά αντισώματα και τεστ για τα Natural Killer (κύτταρα φονείς) κύτταρα. Μέχρι να διατίθενται περισσότερα δεδομένα για την υποστήριξη πιθανού οφέλους, οι θεραπείες ανοσολογικής έρευνας θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με φειδώ.
Σε γυναίκες με επαναλαμβανόμενες αποβολές, θα πρέπει να γίνονται εξετάσεις λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα ( TSH, fT4, anti-TPO, anti-TG). Καλό θα ήταν τα επίπεδα της TSH να είναι κάτω από 2,5 mIU/L.
5
Άλλες εξετάσεις
Σε γενικές γραμμές ορμονικές εξετάσεις για PCOS (σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών), ινσουλίνη νηστείας και επίπεδα γλυκόζης και ανδρογόνων νηστείας θα πρέπει να γίνονται εξατομικευμένα σε γυναίκες με επαναλαμβανόμενες αποβολές. Το ίδιο ισχύει και για τον έλεγχο της προλακτίνης για τις γυναίκες που δεν έχουν διαταραχές της εμμήνου ρύσεως.
6
Οξειδωτικό στρες σπέρματος
Η αξιολόγηση του κατακερματισμού του σπέρματος σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων αποβολών μπορεί να έχει κάποιο όφελος, καθώς υπάρχουν πολλές μελέτες που υποδηλώνουν ότι ο αυξημένος κατακερματισμός του DNA του σπέρματος αυξάνει τον κίνδυνο της αποβολής. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή τη διάγνωση και το σωστό χειρισμό της ανατρέξτε στο παρακάτω σύνδεσμο: Αντρική υπογονιμότητα και οξειδωτικό στρες.
