Λαπαροσκόπηση
Η λαπαροσκόπηση αποτελεί μια από τις πιο χρησιμοποιούμενες χειρουργικές επεμβάσεις στον τομέα της ανθρώπινης αναπαραγωγής. Η λαπαροσκόπηση μας επιτρέπει να εξετάσουμε απευθείας την περιτοναϊκή κοιλότητα και τα πυελικά όργανα μιας γυναίκας, με τη χρήση κατάλληλου ενδοσκοπίου, που συνήθως εισάγεται δια μέσω του ομφαλού, εφόσον προηγουμένως η κοιλιακή χώρα έχει διογκωθεί με αέριο διοξειδίου του άνθρακα (CO2) για τη διευκόλυνση των χειρουργικών χειρισμών. Συνήθως πραγματοποιούνται επιπλέον μικρές τομές (από μια έως τρεις), πέραν της κεντρικής, στα πλάγια κοιλιακά τοιχώματα, για να επιτευχθεί η εισαγωγή των κατάλληλων χειρουργικών εργαλείων εντός της πυελικής κοιλότητας, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν την προέκταση των χεριών του χειρουργού. Όλες οι τομές που γίνονται στο κοιλιακό τοίχωμα για να πραγματοποιηθεί μια λαπαροσκοπική γυναικολογική χειρουργική επέμβαση είναι εξαιρετικά μικρές (διαμέτρου 0,5 - 1,0 cm). Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται το βέλτιστο χειρουργικό αποτέλεσμα με τις μικρότερες δυνατές χειρουργικές ουλές, τη γρηγορότερη ανάρρωση της ασθενούς, τη μικρότερη δυνατή νοσηλεία, αλλά και την ταχύτερη επάνοδο της γυναίκας στην καθημερινή ζωή και εργασία της.
Με την ενδοσκόπηση της περιτοναϊκής κοιλότητας (λαπαροσκόπηση), μπορούμε να αξιολογήσουμε μια σειρά από κοιλιακά όργανα που δυνητικά θα μπορούσαν να δώσουν την αιτία μιας υπογονιμότητας, αλλά και να θεραπεύσουμε εγχειρητικά το αίτιο που προκαλεί την υπογονιμότητα.
Πιο αναλυτικά, με τη λαπαροσκοπική χειρουργική μπορούμε να εκτιμήσουμε τη βατότητα των σαλπίγγων και την ενδεχόμενη απόφραξη αυτών. Μερικές φορές οι γυναικείες σάλπιγγες καθίστανται μη λειτουργικές λόγω ύπαρξης συμφύσεων με τα παρακείμενα όργανα (απόρροια συνήθως κάποιας προηγηθείσας φλεγμονώδους κατάστασης της γυναικείας κοιλιάς). Ο χειρουργός γυναικολόγος που διενεργεί τη λαπαροσκόπηση μπορεί με τα κατάλληλα εργαλεία να διορθώσει την ανατομική ακεραιότητα των σαλπίγγων και τελικά να αποκατασταθεί και η λειτουργικότητα αυτών.
Άλλοτε πάλι οι σάλπιγγες μιας γυναίκας, μπορεί στα πλαίσια μιας χρόνιας φλεγμονής να είναι υδροσάλπιγγες, η διάγνωση των οποίων επιβεβαιώνεται με τη λαπαροσκόπηση και η εγχειρητική αφαίρεση - απομάκρυνση αυτών επιτυγχάνεται με τα λαπαροσκοπικά εργαλεία με ιδανικό τρόπο, επιφέροντας τον λιγότερο τραυματισμό για τους παρακείμενους ιστούς.
Μια αρκετά συχνή πάθηση που επηρεάζει τη γονιμότητα της γυναίκας (η συνηθέστερη αιτία γυναικείας υπογονιμότητας) είναι η νόσος που λέγεται ενδομητρίωση. Οι γυναίκες που πάσχουν από τη νόσο αυτή, έχουν έκτοπη παρουσία ενδομητρίου σε όργανα της πυέλου, όπως οι ωοθήκες, οι σάλπιγγες, οι έλικες του εντέρου, η ουροδόχος κύστη καθώς και η λοιπή περιτοναϊκή κοιλότητα. Αυτές οι έκτοπες ενδομητριωσικές εστίες μπορεί να αιμορραγούν στο εσωτερικό της κοιλιάς (μικρή τοπική αιμορραγία και φλεγμονή) μιας και ακολουθούν τις φυσιολογικές μεταβολές του ενδομητρίου κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού καταμήνιου κύκλου της γυναίκας. Επιπλέον, οι ενδομητριωσικές εστίες δημιουργούν ένα φλεγμονώδες περιβάλλον στη γυναικεία πύελο, δυσχεραίνοντας τη φυσιολογική σύλληψη. Η λαπαροσκόπηση είναι η μέθοδος εκλογής τόσο για τη διάγνωση, όσο και για τη θεραπεία της ενδομητρίωσης. Κατά τη διάρκεια της λαπαροσκόπησης οι διάσπαρτες ενδομητριωσικές εστίες εξαχνώνονται με LASER ή καυτηριάζονται καθώς και οι ενδομητριωσικές κύστεις των ωοθηκών (σοκολατοειδείς κύστεις - ενδομητριώματα) αφαιρούνται.
Πιο αναλυτικά, με τη λαπαροσκοπική χειρουργική μπορούμε να εκτιμήσουμε τη βατότητα των σαλπίγγων και την ενδεχόμενη απόφραξη αυτών. Μερικές φορές οι γυναικείες σάλπιγγες καθίστανται μη λειτουργικές λόγω ύπαρξης συμφύσεων με τα παρακείμενα όργανα (απόρροια συνήθως κάποιας προηγηθείσας φλεγμονώδους κατάστασης της γυναικείας κοιλιάς). Ο χειρουργός γυναικολόγος που διενεργεί τη λαπαροσκόπηση μπορεί με τα κατάλληλα εργαλεία να διορθώσει την ανατομική ακεραιότητα των σαλπίγγων και τελικά να αποκατασταθεί και η λειτουργικότητα αυτών.
Άλλοτε πάλι οι σάλπιγγες μιας γυναίκας, μπορεί στα πλαίσια μιας χρόνιας φλεγμονής να είναι υδροσάλπιγγες, η διάγνωση των οποίων επιβεβαιώνεται με τη λαπαροσκόπηση και η εγχειρητική αφαίρεση - απομάκρυνση αυτών επιτυγχάνεται με τα λαπαροσκοπικά εργαλεία με ιδανικό τρόπο, επιφέροντας τον λιγότερο τραυματισμό για τους παρακείμενους ιστούς.
Μια αρκετά συχνή πάθηση που επηρεάζει τη γονιμότητα της γυναίκας (η συνηθέστερη αιτία γυναικείας υπογονιμότητας) είναι η νόσος που λέγεται ενδομητρίωση. Οι γυναίκες που πάσχουν από τη νόσο αυτή, έχουν έκτοπη παρουσία ενδομητρίου σε όργανα της πυέλου, όπως οι ωοθήκες, οι σάλπιγγες, οι έλικες του εντέρου, η ουροδόχος κύστη καθώς και η λοιπή περιτοναϊκή κοιλότητα. Αυτές οι έκτοπες ενδομητριωσικές εστίες μπορεί να αιμορραγούν στο εσωτερικό της κοιλιάς (μικρή τοπική αιμορραγία και φλεγμονή) μιας και ακολουθούν τις φυσιολογικές μεταβολές του ενδομητρίου κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού καταμήνιου κύκλου της γυναίκας. Επιπλέον, οι ενδομητριωσικές εστίες δημιουργούν ένα φλεγμονώδες περιβάλλον στη γυναικεία πύελο, δυσχεραίνοντας τη φυσιολογική σύλληψη. Η λαπαροσκόπηση είναι η μέθοδος εκλογής τόσο για τη διάγνωση, όσο και για τη θεραπεία της ενδομητρίωσης. Κατά τη διάρκεια της λαπαροσκόπησης οι διάσπαρτες ενδομητριωσικές εστίες εξαχνώνονται με LASER ή καυτηριάζονται καθώς και οι ενδομητριωσικές κύστεις των ωοθηκών (σοκολατοειδείς κύστεις - ενδομητριώματα) αφαιρούνται.
Μια άλλη καλοήθης νόσος της γυναίκας με επίπτωση στη γονιμότητα της είναι τα ινομυώματα. Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας, που μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα μιας γυναίκας ή να αυξήσουν τους κινδύνους για πρόωρο τοκετό ή αποβολή κατά τη διάρκεια μιας εγκυμοσύνης. Τα ινομυώματα ποικίλουν σε μεγέθη και σε τοποθεσία. Διακρίνονται σε υποβλεννογόνια, ενδοτοιχωματικά και υπορογόνια και ο καλύτερος τρόπος για να αφαιρεθούν είναι μέσω λαπαροσκόπησης από εξειδικευμένο χειρουργό.
